توصیه هایی اززبان مادریک کودک مبتلا به شکاف کام

مانند شما،من مادریک کودک مبتلا به شکاف کام ولب هستم. من می خواهم بخشی از احساساتی که تجربه کرده ام رادر اختیار شما قرار دهم. نزدیک به یک سال برای تولد یک کودک برنامه ریزی می کردم . بعد مواجه شدم با این واقعیت که کودکم دارای شکاف کام است و این موضوع برایم لذت بخش نبود. با گذشت زمان من بیمارستان را ترک کردم وپیام های امیدوار کننده ای از دوستان واقوام دریافت کردم .آنها اغلب می گفتند که:" نگران نباشم وتکنیک های جراحی، امروز خیلی پیشرفت کرده است." من از همدردی آنها تشکرمی کردم ولی چگونه توقع دارند نگران نباشم درحالی که نمی دانم آینده کودکم چگونه است. من احساس می کنم که هیچ کس من را درک نمی کند. شاید شما هم مثل من گاهی اوقات از حرفه ی پزشکی ناراضی باشید. عقیده ها متفاوت است . اما به زودی متوجه می شویم که تصمیم گیرنده درمورد آینده کودکانمان خودمان هستیم. این موضوع امیدوار کننده است که بدانیم مردان وزنانی وجوددارند که زندگی شان را برای کمک به کودکان مبتلا به شكاف كام و لب صرف كرده اند. البته به یاد داشته باشید همانطور که هر کودکی متفاوت است، هر شکافی نیز متفاوت است. پزشک شما ممکن است یک دوره ی زمانی را برای جراحی ها پیشنهاد کند که متفاوت باشد از آنچه دیگروالدین درباره ی جراحی شکاف کودکشان به شما گفته اند.

شاید دوست نداشته باشید که کسی پیش شما وفرزندان شما بیاید. پذیرفتن حقیقت در ابتدا سخت است ودوست داریم آن را مخفی کنیم. شکاف لب یا کام چیزی نیست که به خاطر آن شرمنده باشیم، ما نمی توانسته ایم از آن جلوگیری کنیم. پزشک در بسیاری از موارد حتی علت آن را نمی تواند به ما بگوید . سعی کنید کسی را سرزنش نکنید. ما شاید درباره ی اینکه چگونه می توانیم برای دیگرافراد این قضیه را توضیح دهیم و آنها چه فکری می کنند نگران باشیم. شما باید بدانید کودکتان دربیشترجنبه ها طبیعی است. شما اگر به یاد داشته باشید که در درجه اول یک نوزاد دارید و در درجه دوم او شکاف دارد، رفتار شما با کودک بهتر می شود نسبت به اینکه شما فقط روی شکاف او تمرکز کنید. هر چند مراقبت های ویژه برای کودک شما مورد نیاز است، ولی باید نگرش شما به او مانند یک کودک طبیعی باشد.

بچه ها قبل از اینکه متوجه گفته های شما بشوند متوجه احساسات شمامی شوند. اگر شما برای کودکتان متأسف باشید، کودک شما نیز برای خودش متأسف می شود. اما اگر شما تفاوت های کودکتان را نادیده بگیرید. کودک شما نیز دچار مشکلاتی در رابطه با خودش شود. فقط به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید واولین و آخرین فردی نیستید که با این مشکل مواجه می شوید. خیلی از والدین با این مشکل مواجه می شوند.