چگونه می توان نسبت به لكنت كودك ، برخورد مناسب و مطلوب داشت؟

نسبت به لكنت كودك واكنش داشته باشید.
بیشتر اوقات ، سعی كنید اصلاً واكنشی در برابر لكنت كودك نشان ندهید! به گونه ای كه گفته شود واكنش شما نسبت به لكنت كودك همانند عكس العمل شما نسبت به صحبت های عادی و روان اوست. لكنت می تواند به صورت یك مسئله مزاحم و پریشان كننده برای كودك درآید . در این صورت بی توجهی كامل از طرف شما نادرست خواهد بود . در این حالت سعی كنید بدون ابراز هرگونه انتقاد یا دلسوزی و یا حتی حالتی از تعجب ، به او نشان دهید كه متوجه نحوه صحبت او شده اید. لازم نیست به كودك بگویید كه او باید كاری درباره آن بكند ، شما می توانید خطاب به او بگویید : واقعاً در گفتن آن كلمه گیر كرده بودی ؟ یا خیلی به زحمت افتادی تا اون كلمه را بگی ؟ و یا ، اصلاً خنده دار نیست، مگه نه ؟ این قبیل اظهارات باید به عنوان واقعیت های موجود تلقی گردد. در مواقع دیگر با نگاهی متبسم به كودك بگویید : بعضی وقت ها كلمه ها خیلی راحت از دهان آدم بیرون نمی آیند . گاه تركیبی از صداها ، و طول و ترتیب زمانی صحبت های كودك خنده دار می شود ، در این حالت به اتفاق بخندید و بعد برای مدتی با كودك صحبت كنید. حتی شما می توانید تا حدودی ( خیلی كم ) دلسوزی محبت آمیز خودتان را هم به او نشان دهید. چگونگی تغییر تن و آهنگ صدای شما و ترتیب زمانی این واكنش ها بسیار حیاتی هستند. ما بعضاً در مراكز گفتار درمانی با والدینی مواجه می شویم كه به خوبی یاد گرفته اند چگونه با این مشكل به نحو بسیار زیبایی برخورد نمایند. مادری احساس نگرانی و ترس خود را از لكنت كودك به نگرشی از تحسین و تشویق نسبت به پسرش تبدیل كرده بود، زیرا او به رغم لكنت شدید زبانش ، توانسته بود ارتباط كلامی مستمری با دیگران برقرار نماید. این نوع تحسین واقعاً در صدای این مادر منعكس بود.
ما اذعان داریم كه برای شما بسیار دشوار است كه نگرانی و احساس تأسف خودتان را ، زمانی كه كودك شما با لكنت تقلا می كند، بروز ندهید ؛ اما سعی كنید كه بر نگرانی و اضطراب شما چیزی اضافه نشود. ممكن است لازم باشد قبل از آنكه مطابق آنچه ما توصیه نموده ایم عمل نمایید ، سعی كنید برای مدتی احساسات دلسوزانه خودتان را در مورد كودك سركوب نمایید. نظر ما این است كه بگذارید این احساسات به صورت نگرش مثبت و علاقه و محبت سازنده شما نسبت به كودك جلوه گر شود و كودكتان را به مراتب بیش از یك لكنتی ببینید. مسئله لكنت زبان كودك یك بعد فوق العاده كوچك از ابعاد گوناگون و یكپارچه وجود اوست! در واقع لكنت مسئله كوچكی است كه باید برای درمان آن تلاش كرد ، درست مثل شب ادراری و یا انگشت مكیدن كودك . در ارتباط با این اختلالات باید بسیار ظریف و حساس عمل كرد.




با كودك درباره لكنت زبانش صحبت كنید.
بعضی از كارشناسان آسیب شناسی گفتار ممكن است مدتها با والدین كودكانی كه لكنت دارند همكاری كنند ، بدون آنكه به خود كودك درباره لكنت زبان چیزی بگویند . به هر حال وقتی كه كودك نزد گفتار درمانگر می رود، احتمالاً لازم است كه به او گفته شود، علت مراجعه به مركز گفتار درمانی این است كه او در صحبت كردن كمی مشكل دارد ، یعنی دچار وقفه زبان می شود .
در هر صورت ضروری است كه یك كارشناس مجرب با گوش دادن به نحوه صحبت كردن كودك ، مشكل او را ارزیابی كند و راههای كمك به وی را ارائه نماید. كودك ممكن است درباره نحوه صحبت كردن خود سؤالاتی داشته باشد ، مثلاً بپرسد : من چرا نمی توانم خوب حرف بزنم ؟ چرا وقتی می خواهم حرف بزنم زبانم بند می آید و یا این كه بگوید : چرا من این گونه هستم ؟ در مواقع دیگر ، وقتی كه متوجه می شوید چهره كودك فوق العاده گرفته و پریشان است، احتمالاً این امر حاكی از نیاز او به عكس العمل مثبت ، توجه و محبت شماست. ممكن است احساس كنید كه كودك در این اندیشه است كه به نحوی لكنت خودش را پنهان نماید. در این صورت نیز اگر شما خیلی راحت و بدون تشویش درباره لكنت با او صحبت كنید ، بسیار سودمند خواهد بود .

پاسخ به این سؤال كودك كه : "چرا من لكنت دارم"؟ یكی از مشكل ترین كارهای شماست . اما شما می توانید با توضیحی كوتاه ، به بهترین نحو ممكن او را قانع نمایید.

در اینجا یك نمونه از پاسخ هایی كه شما می توانید به كودك بدهید ارائه می شود:
همه ی ما به هنگام صحبت كردن ، بعضی وقت ها گیر می كنیم و نمی توانیم راحت حرف بزنیم . بعضی از ما خیلی بیشتر از دیگران دچار گیر و وقفه زبان می شویم. البته بچه های كوچك مثل شما بیشتر دچار مكث شده و یا زبانشان می گیرد، علتش هم این است كه آنها هنوز دارند صحبت كردن را یاد می گیرند. بچه های كوچك در راه رفتن و دویدن هم بعضی وقت ها می لغزند و زمین می خورند . اما خیلی از بچه ها وقتی كه در صحبت كردن با مشكل روبرو می شوند و گیر می كنند زیادی به خودشان فشار می آورند و تقلا می كنند ، این تقلا كردن ها و فشارها ، صحبت كردن آنها را بدتر می كند.

با جلب توجه كودك به لغزش های كلامی خودتان ، وقتی كه اتفاق می افتند ، می توانید به او كمك كنید تا واقعاً باور نماید كه همه ما بعضی وقت ها در صحبت كردن دچار مشكل می شویم و همیشه نمی توانیم روان و سلیس حرف بزنیم .

به هر سؤالی كه كودك مطرح می كند و متضمن این نكته است كه آیا در او اشكالی وجود دارد یا نه ، پاسخ شما باید كلمه نه باشد و به دنبال آن شرح كاملی از چگونگی بروز لكنت ارائه بدهید. از این فرصت ها استفاده كنید و بار دیگر به او اطمینان بدهید كه اشكالی ندارد وقتی كه احساس می كند نمی تواند به راحتی صحبت كند ، دچار گیر زبان بشود. هدف اصلی این است كه تا حد ممكن برای كودك توضیح بدهید . سعی كنید توضیحات شما بسیار ساده باشد و از حالات هیجانی و هرگونه اظهار نظرهای پیچیده و معما گونه خودداری نمایید.