یكی از موضوعاتی كه خانوادهها را بسیار نگران میكند لكنت زبان كودكانشان است. لكنت زبان عبارت است از تكرار و طولانی شدن اصوات و كلمات كه باعث كاهش روانی كلام میشود و معمولا همراه با وقفهها و سكوتهای مكرر است.
میزان شیوع لكنت در جمعیت كلی حدود یك درصد است؛ اما میزان بروز آن را نزدیك به 3 درصد تخمین زدهاند. لكنت زبان معمولا قبل از 12 ماهگی آغاز میشود و در اكثر موارد بین 18 ماهگی و 9 سالگی ظهور مییابد. بیشترین موارد آغاز لكنت در دو نقطه سنی 2 تا 5/3 سالگی و 5 تا 7 سالگی است. بیماری لكنت در پسران به نسبت 3 به 1 بیشتر از دختران شایع است.
علت چیستبا وجود پیشرفتهای بسیار زیاد دانش هنوز علت بروز لكنت زبان بطور دقیق مشخص نشده است؛ اما آنچه كه تاكنون مشخص شده، این است كه لكنت علت واحدی ندارد بلكه تركیبی از عوامل جسمی، عاطفی و اجتماعی است. تشخیص اینكه آیا اینگونه ناراحتیهای روانی علت لكنت زبان است یا لكنت خود حاصل حالات و فشارهای ناشی از اختلالات روانی است، بسیار مشكل است. در بعضی از مواقع لكنت زبان ممكن است حاصل مشكلات دستگاه عصبی باشد در مواردی نیز لكنت زبان از زمان كودكی در اثر بعضی ناهنجاریهای خفیف فیزیولوژیكی به وجود میآید.
درمانلكنت زبان گر چه یك بیماری رفتاری تلقی میشود ولی به علت تاثیر و مداخله در شكلگیری ارتباط و شخصیت از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در تشخیص و درمان لكنت زبان كودكان برخورد درمانی باید به نحوی طرحریزی شود كه به اعتمادبهنفس كودك لطمهای وارد نشود. متخصصان گفتاردرمانی، بهترین سن برای درمان لكنت زبان در كودكان را قبل از 7 سالگی میدانند. امروزه از روشهای مختلفی برای اصلاح، درمان و بازپروری اختلالات گویایی و لكنت زبان استفاده میكنند. از جمله این روشها میتوان به روشهای زبانی یا تلفظی، روش دوجانبه یا مكمل، رواندرمانی، دارودرمانی، رفتاردرمانی و خوددرمانگری اشاره كرد.
10 فرمان 1- در صورت داشتن كودكی با لكنت زبان، هر چه زودتر در زمینه درمان عارضه وی به پزشك معالج مراجعه كنید، چرا كه تاخیر در شروع درمان و شدت یافتن فشارهای محیطی، میتواند منجر به بروز صدمات روحی و جسمی در آینده كودك شود.
2- از كمك به فرزند دارای لكنت خویش در گفتن كلمات خودداری كنید و هرگز جمله او را كامل نكنید.
3- از دادن تذكر و فشار آوردن به كودك برای صحیح حرف زدن خودداری كنید.
4- سعی كنید با تشویق كودك به صحبت كردن در جمع، اعتماد به نفس وی را بالا ببرید.
5- سعی كنید آرام و به طور طبیعی گوش كنید تا جمله تمام شود و ابراز خستگی نكنید.
6- با رفتار و بیان خود به او نشان دهید كه شما گوش میكنید كه چه میگوید نه چگونه میگوید.
7- از بیان عباراتی مثل سعی كن آهستهتر صحبت كنی، نفس عمیق بكش و آرام باش خودداری كنید.
8- ارتباط چشمی طبیعی را با كودك دچار لكنت حفظ كنید.
9- همواره با كودك دارای لكنت شمرده و ملایم صحبت كنید، ولی نه خیلی آرام كه غیرطبیعی به نظر برسد.
10- توجه داشته باشید كه لكنت زبان به هیچ وجه با بهره هوشی كودك ارتباطی نداشته و این كودكان دارای ضریب هوشی در محدوده طبیعی هستند.